Jak ustala się wysokość alimentów?

Listopad 10, 2020

 

Problemy związane z wyliczeniem alimentów wynikają głównie z tego, że nie ma odgórnych widełek, do których można dopasować swoją sytuację. Dla sądu znaczenie ma nie tylko zaproponowana kwota, ale również logiczna argumentacja, która wpłynęła na jej wielkość. Przeczytaj, jakie czynniki należy wziąć pod uwagę przy wyliczaniu alimentów.

Koszty utrzymania dziecka

Obowiązek alimentacyjny obciąża rodziców dziecka małoletniego, ale też dorosłego (powyżej 18 roku życia), które nie jest w stanie samodzielnie się utrzymać. W Kodeksie rodzinnym czytamy, że kwota alimentów zależna jest od usprawiedliwionych potrzeb dziecka oraz możliwości zarobkowych i majątkowych osoby zobowiązanej do ich wypłacania. Pierwsza część odnosi się do wysokości kosztów utrzymania. Zawierają się w nich m.in.:

• zakupy spożywcze,
• ubrania i buty,
• środki czystości,
• kosmetyki,
• leki
• opłaty za mieszkanie i media (pomniejszone o liczbę pozostałych mieszkańców),
• wydatki szkolne (zakup podręczników, zeszytów, przyborów szkolnych itp.),
• koszty dojazdu do szkoły,
• wydatki na rozrywkę i kulturę (np. kino, teatr, wycieczka szkolna, wakacje).

Trzeba pamiętać także o tym, że koszty nie zawsze będą jednakowe. Ich wysokość zależy przede wszystkim od wieku, który wpływa na wysokość potrzeb. Reasumując, pierwszym działaniem, jakie należy przeprowadzić, jest wyliczenie miesięcznej kwoty, która pokryje koszty utrzymania dziecka.

 

Dochody rodziców

Obowiązek alimentacyjny należy do obu stron, jednak przeważnie nie oznacza to równego podziału finansowego. Wynika to z tego, że dziecko często mieszka u jednego z rodziców, który sprawuje nad nim pełną opiekę. W ten sposób na drugiego rodzica spada większy obowiązek finansowy. Ustalana kwota jest zależna nie tyle od realnych dochodów, ile od możliwości zarobkowych. Wpływ na nie mają:

• wykształcenie,
• umiejętności,
• doświadczenie pracownicze,
• stan majątkowy,
• wiek,
• stan zdrowia.

Oznacza to, że wysokość alimentów nie jest zależna tylko od posiadanej pracy i otrzymywanego za nią wynagrodzenia. Dziecko powinno żyć na równej stopie życiowej z rodzicami (jeśli rodziców stać na lepszy standard życia, również dziecko ma do tego prawo, ale zasada ta działa i w drugą stronę - nie można żądać od rodzica zapewnienia wysokiej stopy życiowej dziecku, gdy możliwości tego rodzica na to obiektywnie  nie pozwalają). Alimenty są jego przywilejem i nie mogą być używane jako element konfliktu. Ustalenie wysokiej kwoty nie oznacza przecież, że strona zobowiązana do jej wypłacania będzie bez problemu wywiązywać się ze swoich obowiązków.

Codzienne wydatki nie potrzebują udokumentowania, lecz na pozostałe koszty trzeba mieć potwierdzenie. Są to rachunki, faktury, zaświadczenia itp. Rodzice mogą samodzielnie ustalić wysokość kwoty na zasadzie swobody umów. Najbezpieczniejszą formą jest spisywanie wszystkiego na papierze. Zmniejsza to ryzyko problemów w sprawach o alimenty. Kwota może także być ustanowiona wyrokiem sądu lub za sprawą ugody sądowej.